« Όποιον και να ρωτήσετε θα σας πεί ότι δεν είμαι και πολύ καλός άνθρωπος. Δεν ξέρω τι σημαίνει αυτή η λέξη. Πάντα συμπαθούσα τους παλιανθρώπους, τους παρανόμους, τα ρεμάλια. Δεν τα γουστάρω 'κείνα τα καλοξυρισμένα αγοράκια με τη γραβάτα και την καλή δουλειά. Μ' αρέσουν οι απελπισμένοι άνθρωποι, οι άνθρωποι με τα σπασμένα δόντια, τα σπασμένα μυαλά και τους σπασμένους τρόπους. Αυτοί μένδιαφέρουν. Είναι γεμάτοι εκπλήξεις και εκρήξεις.
Για 'μένα οι έκφυλοι έχουν περισσότερο ενδιαφέρον απ' τους αγίους. Οι αλήτες με ξεκουράζουν γιατί και 'γω αλήτης είμαι. Δε γουστάρω τους νόμους, την ηθική, τη θρησκεία, τους κανόνες. Δε γουστάρω να με φορμάρει η κοινωνία στα μέτρα της ...»